Rijck van Prehn was de Nederlandse resident aan het hof van de soesoehoenan in Soerakarta op Java. Hij werd beschuldigd van omkoping en machtsmisbruik, die hij zou hebben uitgevoerd met hulp van tolk-vertaler Johannes Winter. Het tweetal stond terecht voor het Hooggerechtshof van Nederlands-Indie en werd schuldig bevonden. In deze extra uitgave van het rechtshistorisch tijdschrift Pro Memorie reconstrueert mr. Kees Briet deze zaak nauwgezet. Na een beschouwing over het Hooggerechtshof van Nederlands-Indie in 1820 volgen biografieen van de twee hoofdpersonen, met informatie over hun positie. De strafzaak zelf wordt besproken aan de hand van de processtukken. Daarna volgen de afwikkeling en gevolgen op Java en de pogingen van Van Prehn om in Nederland eerherstel te krijgen. Het verhaal sluit aan bij de problematiek van koloniaal recht en bestuur, een thema dat onder rechtshistorici in Europa de laatste jaren aan een opmars bezig is.
