Fuad Rifka en zijn Arabische poezie in De ruine van de soefi De in 1930 in Syrie geboren dichter Fuad Rifka studeerde filosofie in Beiroet en promoveerde in Tubingen. Jaren geleden leerde ik zijn gedichten kennen en raakte meteen gefascineerd door zijn pretentieloze, ogenschijnlijk eenvoudige verzen. Later had ik het geluk hem op een internationaal poeziefestival persoonlijk te leren kennen, even eenvoudig en pretentieloos als zijn verzen: in der Beschrankung zeigt sicht erst der Meister, schreef indertijd reeds de beroemdste Duitse dichter. Arabisch en Westers In tegenstelling tot de meeste Arabische dichters is Fuad Rifka niet alleen een kenner van de Arabische, maar ook van de Westerse, vooral dan van Duitstalige poezie. Hij is een van de belangrijkste vernieuwers van de klassieke Arabische poezie, maar “Westers” is zijn poezie hoe dan ook niet te noemen, integendeel, op enkele geengageerde gedichten na is zijn poetisch werk zeer meditatief wat in de Westerse poezie, naar mijn bescheiden mening ten onrechte, uiterst zelden voorkomt. Het zijn dan ook de meditatieve, soms mystieke elementen die deze poezie zo bijzonder en universeel maken. Taal: Arabisch/Nederlands
